नवी कविता ... तु
हे तु चांगलेच जाणते ,
व्यक्त होतो मी नयनांतुन ,
तु शब्द का ताणते .
मी शब्दाला पोरका ,
तु विश्वकोश सारा ,
नजरेच्या बोलीपेक्षा ,
तु शब्द प्रभावी मानते .
मज हेवा हे त्याचा ,
तुझ्या भाळी जो वसतो ,
त्या चंद्रकोरीलाही ,
तु तुझ्या सौंदर्यात विणते .
तु आल्यावर सामोरी ,
आणी काय होणार गहजब ,
बंद होणार होती ती,
पणतीही मिणमिणते.
हा खटाटोप सारा तुला,
प्रेम सांगण्यासाठीचा,
मी अबोलच होतो ,
प्रयत्न माझेही क्षिण ते.
कधी होणार गंधीत,
रंगीत ,आयुष्य माझे ,
सहवास हवा तुझा अण,
तु बाय बाय म्हणते .
कवी -: प्रसाद वाचकवडे .